18 Ekim 2011 Salı

Bu aralar bu mesajı verdim verdim, veremedim yine hüsran.

Yıllardır hiç tatmadığım bir mutlulukmuş. Düşününce ne kadar da aptal olduğumu anlıyorum. Küçük, gerçekten çok küçük bir şey. Yatağımı toplamaktan gurur duyuyorum.

Çok tatlıydı gerçekten, bana uymadı. Artık görüşmesek diyorum. Koyma onu sakın, koyma o kaşığı. Artık çayımı şekersiz içiyorum.

Ablacımı özledik, geçmiş olsun ablacım. Bak artık odamı kendim temizliyorum. İki süpürge iki vileda hafif toz al. Uyandığımda mutlu oluyorum.

Hep söylediler, ama ben hiç inanmadım. Artık hiç aksatmıyorum. Sabah evden çıkmadan hazırlayıp, müsait olduğumda kahvaltımı yapıyorum.

Hatırlıyorum. Ben onlarca, belki yüzlerce kez eve girdiğimde mutsuz oldum. Gerçekten sizi gördüğüme pek sevinmiyordum bazen. Sigara kokmayan bir salonum olsun istedim bunca yıldır. İki gündür oldu. Bundan sonra salonda sigara varsa, ben odamdayım, burdan ilan ediyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder