Düş

   Sigara ve alkolle boğulma arzumun bir kaç nedeni vardı. En baskın olanı seçtim ona içtim. Ona üfledim dumanı. Halkalar yaptım sigara dumanından, ağzım amcık zerafetinde. Hayal kurmayı biliyordum. Hayallerim olduğu sürece ölmeyeceğimi de. Hep düştükten sonra ayağa kalkmaktı en erdemli olan. Bugün düştüğüm yerde, çamurlar içinde sigara yakmak istiyorum, çamurlu ellerimle. Yağmur suyuyla dolmuş çukuruma getirin bir sonraki içkimi. Annem makineye atmasın bir de kirlilerimi. Babama söylemeyin düştüğümü. Yüzü düşer sonra. Çekemem bir de onu. Daha dibe vurmak istiyorum, sonra ben söylerim ona. Kafam zonklasın bir hele. Sonra bakarız.Sonra. Düşerken ki adrenalin hiçbir şeyde yok valla. Boşluğa doğru, için de bir boşluk oluyor böyle. Gülümseme oluyor yüzünde. Ama o geçen gün çay içerken ki gülümsemelerimize benzemiyor bu.

''Başkalarıyla mutlu olan kadınlar, kendimi bana hep kötü hissettirmiştir.'' Bekleme Odası / 2003

" Bir Sarhoş Olmam Eksikti* "

Ben bu aralar çok duygulanıyorum. Bir o kadar da gururlanıyorum. Pek tabi içinde bulunduğumuz dönem ve yaşananlarla doğrudan ilişkili bu halet-i ruhiyem. Direnişin ilk günleriyle beraber yaşadıklarımızın yanında, sikik sosyal medya vasıtasıyla şahit olduğumuz olaylar, yaşanmışlıklar, ince duygulanmalara sebebiyet veriyor bende istemsiz. Ara ara gaz kokuları duyuyorum gaipten.
Niyetim direniş yazısı yazmak falan değil, tek meramım halim nicedir onu anlatmak.
İstanbul'a gelişim ve yatakhane-lise hayatımızla, daha doğrusu aileden ayrı bir hayat kurmaya başlayışımızla, anne ve babam tarafından çokça sitemle karşılanmıştır, arkadaşlarıma olan düşkünlüğüm. Yeşiltepe'nin nedenini hatırlamadığım bir tartışmada, "şimdi arkadaşım deyip koruduklarının hiçbiri yarın yanında olmayacak, her koyun kendi bacağından asılır." deyişine kontrolümü kaybederek çıkışım hep aklıma gelir bu hallerde. "Nooldu lan göt!" derim içimden.
O dönemde daha cüretli miydim bilmem ama, bu konuda götümün atmaya başlaması yakın dönemde oldu. Mezuniyetler, işler güçler, başka ülkelere taşınmalar, manitalar falan... Sonrasında evlilikler de olacak inşallah. Bunların hiç birine itirazım olmadığı gibi hepimiz için dilediğim şeyler. Ama bir yandan da bu bağlılığı anlamadan elimizden alacak şeyler gibi geliyor bana.
Demem odur ki kardeşlerim; sahip çıkalım elimizdekilere. Boşlamayalım, üzmeyelim birbirimizi. Hazırlıkta Emrah'ı tokatladıktan sonra Vasvi'nin küsmeyi yasaklaması hala geçerli benim için.
Son olarak şu on yıl için hepinize diyeceğim tek şey; Eyvallah.

*http://www.youtube.com/watch?v=fZ07O8D1Xkg

p.s: Şu iftarı konuşalım beyler geç olmadan.

Ne Bileyim Ben..

          Gunlerden bir pazar aksami. Fonda youtube'dan "Wonderful Chill Out Music Beach Lounge Mix by Tekiu" caliyor. IKEA dan ozenle secip aldigim kirmizi sallanan koltuguma oturup ayaklarimi ayakliga uzatiyorum. Ustume gunun yorgunlugu cokmus, agir agir goz kapaklarimi acip kapatiyorum. Yapilacak islerin derdi ve tasasi ile bulanmis beynim iyice buzusup kendini kapatip yok olmak icin olagan gucuyle cabaliyor. Icimden bir "heyt" cekip karanlik gucleri yilgina ugratiyorum ve kendi irademi onlarinden elinden aliyorum.

          Yeni yazimiz olmasada ismimiz hala duruyor "katkida" bulunanlarda. Belki arkadaslar kizacak bana iclerinden, belki de gitti unuttu denilecek ya da daha dogrusu geldi gormedi denilecek. Varsin denilsin. Geldik Mustafa Bulut'la tanistik. Gittik. Kalanlar hatamizi afeylesin. Zamansal, mekansal ve ailesel dertlerden dolayi gorusemedik bir cok insanla. "Gonullerimiz bir olsun yeter" gibi ucuz ve kuflenmis bir tabir bende kullanmak istemezdim bu durumda. Ama mecbur birakiyorlar.

         Akademinin usagi ve kolesi oldugum icin bu cemiyetin gerekliliklerini harfiyen yerine getiriyorum. Bilen bilir bu gereklilerden birisi de "kimlerden ve nelerden" oldugunu belli etmektir. Bunun da en kisa ve basit yontemi bir e-posta imzasi edinmektir. Izninizle sizlere yeni imzami sunuyorum:

Mehmet Keles
Frye Lab
HHMI at UCLA
https://www.ibp.ucla.edu/research/frye/mark_a.htm
tel: 831-419-7579

Lanet olasi Akademi. C'ya!

PS: Guncel fotoma linkten ulasabilirsiniz.

PS2: Ozgur ben kanadaya kesin gelecegim ama sen daha once LA'ye gel. (oh yeah LA!)