2 Aralık 2011 Cuma

Zafer Türküsü

Akmıyor artık gözlerimden yaş
Kalbime de akıtmıyorum gözlerimden süzülenleri
Tam dokuz hafta gezdim ayyaş ayyaş
Anlıyorum bir mağlubiyete bu kadar üzülenleri

Artık onlar uyuyamasınlar geceleri
Bazı geceler kaçırıyordum keçileri

Kabuslarla bağırarak uyandığımda terler içinde
Sevdiceğim meraklanmasın diye
Yok bir şey, meyveyi fazla kaçırdık bu akşam herhalde
Ehi ehi diyordum

Bugün Kolat'ı gördüm güneye iniyordu. "Mutlu musun" diye sordum. Gülümsedi. Sadece ağzı değil, gözleri de gülümsedi.

Ağız gülümser mi?
Gülüm, ser mi?

Kazanmışız ulan dün gece, tabii gülümserim. diyor benim ağzım.
Kazanmak için ruhunu ortaya koyman lazım,
Bak ne diyor Nâzım:

Ben de gördüm o kahramanları,
ben de sardım o örgüyü,
ben de onlarla
güneşe giden
köprüden
geçtim!
Ben de içtim toprak çanaklarda güneşi.
Ben de söyledim o türküyü!

Dün akşam sahada 6 kişiyle bir destan yazdık.
Ve o türküyü beraber söyledik.

Bu arada 19 kişilik maç kadrosuna alınmamış Colin Kazım.

"Beyler geri koşuyoruz."
Run Forrest Run.
Run Lola Run.
Ran Nâzım Hikmet Ran.
Maç böyle kazanılır.
Koşacaksın.

Benim için önemli olan attığım bir gol değil. 'Bunalımdan çıkalım, kendimizi bulalım' düşüncesiyle öncelikli hedefimiz düşme potasından uzaklaşmak. Bunu ben değil, Bank Asya 1. Lig ekiplerinden Denizlispor'un teknik direktörü Osman Özköylü söylüyor.

Ben bunalımda değilim
Nereden çıkarttınız?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder