herkes bana facebookta cahil diyor

kimiside arkadaşlarımdan çık diyor. oturduğum sitede evet oyu verdiğim için herkesin gözünde değerim düştü. bilmiyorlar ki onlarında anneleri evet dedi. son cümle gereksiz oldu ama doğru. biliyorum lan.

son birkaç gündür odaya lamba alma fikriyle ayakta kalan bir ümit duvarım var, birde bebekte pazar kahvaltısı. düşünürseniz belki nasıl bir noktada durduğumu anlayabilirsiniz.

ne kadar kopuk yazıyorum lan. birde blogun diğer yazarlarına bakıyorumda kalemim ne kadar zayıf. helal sana ottoman, helal sana sagu ve msg. birde autumn var, gerçekten inanılmaz bir nick. rudy gay. aıtımını. ne yapıyoruz oğlum? biri yorum bölümünde açıklasın.

kızlar üzerindeki araştırmalarım sona ermek üzere. acaba bu kadar kurcalamasamıydım diyorum bu konuyu çünkü artık gerçekten kadınlara cinsel obje gözüyle bakmaya başladım. bugün alt komşumuz bir kız var, bişeyler yapmış. ona bakıyorum, facebooka bakıyorum, geçmişe bakıyorum. ırka karşı pek saygım kalmadı diyebilirim. şimdi dayımı daha iyi anlıyorum. zekeriya gürü daha iyi anlıyorum, babamı daha iyi anlıyorum. bülent ortaçgil napıyosun olum? kendine gel ya.

bugün ilk defa facebooku kapatmaya karar verdim. hesabı dondur dedim. neden dedi, seçeneklerde kendime göre bir cevap bulamadım. vardı aslında ama kendime yakıştıramadım sıradan bir cevabı ve diğer dedim. hepimiz böyle dedğilmiyiz. sonra oha dedim facebook naptın? ozan seni çok özleyecek dedi, mesut seni çok özleyecek dedi. birkaç isim daha saydı. birde kalfestte dostlarımla çekindiğim bir fotoğrafı koydu tabak gibi. bir anda duygulandım. dedim boğazın aygırı, kapatınca başkasından girecekmisin girmeyecekmisin. müniri düşündüm. aksini yapsaydı bana cesaret veriridi. vermedi. yüzümü elimle kapattım. yapamadım. resmen yapamadım.

kendimi çok özgür hissediyorum ama o kadar derinden bağlıyımki aslında. sadece ipi uzatabiliyorum. ne diyorum lan ben sizde ciddi ciddi okuyosunuz.

arada yazın amk.